LanciaThema.nl

Navigatie

Birth of a Thema 8.32 SW

nov
24
2009

Lunch voor veertien, graag

In een groepje staan we de volgende ochtend op het terras van het hotel bij elkaar. De klein gebouwde Zwitser Romeo, het Duitse stel Dieter en Thekla, mijn vriendin Dana, onze vrienden Dirk-Jan en Matthijs, de westerlingen Laurens en Gerard, de brabanders Marie José en echtgenoot Ferdinand met hun baby, kleine Ferdinand en ten slotte nog Diederik met echtgenote Steffie en hun dochtertje Jules.
Ach ja, Ferdinand en Diederik. De auteurs van het indrukwekkende, haast literaire, boekwerk waarin het programma voor de komende dagen is vastgelegd. Er is werk van gemaakt. Het deed ons eerst het ergste vrezen. Tot op de centimeter en de seconde nauwkeurig waren de routes uitgestippeld. Zoveel ‘effectieve rijkilometers’, zoveel minuten om ‘de kerk te bekijken’. ‘Reserveminuten’ voor als je de weg kwijt mocht raken… Biedt zoiets nog wel ruimte voor fun? Ja, zo zou spoedig blijken. Het gaat in zo’n geval om de mix. De mix van aardige mensen die het begrip ‘La Dolce Vita’ hoog in hun vaandel meedragen, samen met een bourgondische scheut individuele vrijheid.
De lucht boven de wagens trilt in de steeds warmer wordende ochtendzon. Ik ruik de zoete geur van bloemen en de kruidige hars van pijnbomen. Een Thema motor slaat aan. En nog een. Even stemt het orkest. Dan klinkt het openingsakkoord. We zijn onderweg.

We zijn onderweg - 8.32 Meeting Toscane 2003

We zijn onderweg - 8.32 Meeting Toscane 2003


Via steile, beboste hellingen slingeren we ons een weg naar Greve in Chianti. De hitte maakt lawaai, evenals de krekels om ons heen. De Cicaden, met hun kenmerkende, sissende geluid bezingen onze tocht. Het knispert in de droge struiken en de dennen,
terwijl de zon, fel flitsend door de toppen van de bomen, foto’s van ons lijkt te nemen. Terug in de tweede versnelling, rechtstaf, gas en opnieuw steil omhoog…
Onze reisdoelen van vandaag zijn Certaldo en San Gimignano. Via Poggibonsi. Vóór onze Thema rijden vier andere Thema’s van het gezelschap en twee rijden er achter ons. Zeven schijnbaar identieke automobielen. Toch verschillen de karakters van deze wagens onderling nogal. Geen Thema rijdt hetzelfde. De één behoeft wat extra liefde en aandacht bij koppelen en gas geven, de ander is driftig en wil steeds met grote stappen tegelijk vooruit. Wéér een ander heeft juist een heel gemoedelijke inborst. Maar allemaal kunnen ze soms ineens even heel vals uit de hoek komen. Dan gaan ze gewoon kapot. Zomaar.
Zomaar kapot - 8.32 Meeting Toscane 2003

Zomaar kapot - 8.32 Meeting Toscane 2003


De Zwitser Romeo is als eerste aan de beurt. De snelheid is er bij hem plotseling uit. Niet iedereen heeft in de gaten dat er wat aan de hand is en sommigen rijden eerst nog even door, maar na vijf minuten staat iedereen uiteindelijk stil op het kleine parkeerplekje aan de Via Pisana, vlakbij Poggibonsi. Overleg. Gereedschap. Proberen. Niks.
Er is een Lancia vestiging vlakbij. We slepen de Thema er naartoe en laten de wagen achter. Romeo is niet blij en blijkt, als Zwitser, te beschikken over een indrukwekkend arsenaal aan Nederlandse scheldwoorden. Enkele van deze woorden worden dan ook met overtuiging gebruikt om zijn gevoel van dat moment te illustreren. Als het zwaarste onweer is overgetrokken stapt Romeo in een van de zes andere Thema’s. Ik kijk Dirk Jan even aan. Hij denkt hetzelfde als ik, waarschijnlijk. Dat is de eerste…
Lancia garage - 8.32 Meeting Toscane 2003

Lancia garage - 8.32 Meeting Toscane 2003


Certaldo heeft een mooie entree. Ontoegankelijk voor moderne invloeden, is het oude stadsgedeelte, Alto Certaldo, boven op een bergtop neergelegd. De oude stad is opgetrokken uit rode en beige steen. Een hoofdstraat en een netwerk van kleine steegjes eromheen. Rust. Dichter Bocaccio werd er geboren en hij had het slechter kunnen treffen. Grenzend aan het Palazzo Pretorio, waarvan de gevel is versierd met talloze ingemetselde kleurige familiewapens, ligt de Via Boccaccio. In die straat bevindt zich een piepklein winkeltje. ‘Alimentari e Vini’ staat er boven de deur. Boodschappen en wijn. Alles wat je nodig hebt. Verder staat op straat, voor het smalle winkeltje, een houten tafel met een picnicbankje. Maar het is buiten veel te heet en we willen graag naar binnen.

Met twaalf man en twee kinderen is het winkeltje vol. Boven onze hoofden hangen hammen en gedroogd vlees. In de kasten aan de wand ligt een bonte verzameling levensbenodigdheden. Tot luiers aan toe. We hebben dorst en honger.

Volle winkel - 8.32 Meeting Toscane 2003

Volle winkel - 8.32 Meeting Toscane 2003


Binnen twee minuten is er in het zaakje een tafel gedekt voor ons allen. Chianti, water, brood en Prosciuto Crudo worden geserveerd. Ook een traditionele bijna niet meer vloeibare Toscaanse soep, bestaande uit bonen, groenten en aardappelen. Dit is eten wat je moet hebben op warme dagen. Perfect. Klanten zijn niet eens verbaasd als ze de volle winkel willen binnenstappen. Ze bestellen vanaf de drempel hun boodschappen en wij geven ze aan hun door. Zo gaat dat. De zoon van de eigenaresse draait een kleine televisie naar ons toe en zo zijn we getuige van de start van de razende Formule 1. Terwijl buiten op straat de middeleeuwen voortleven in hun eigen heerlijke tempo. Loom en voldaan slenteren we, na de lange lunch, terug naar de auto’s. Als we wegrijden knerpt het ruige grind onder de banden en wordt Certaldo door ons toegedekt met een hete deken van stof.
San Gimignano - 8.32 Meeting Toscane 2003

San Gimignano - 8.32 Meeting Toscane 2003


Het prachtige stadje San Gimignano boeit me al sinds de eerste keer dat ik er kwam in 1997. Vanuit de verte vallen de hoge middeleeuwse torens meteen op. Deze indrukwekkende woontorens dateren al uit de twaalfde en dertiende eeuw en geven het stadje een vreemde, onwerkelijke sfeer. Sommige muren zijn geheel begroeid met planten, kruiden en bloemen. Stemmen weerkaatsen tegen de hoge wanden. Een spel van schaduw en vorm. Ik maak veel foto’s. Boven mij piept een luik. Het blijft op een kiertje open staan en ik kijk in het gezicht van een oude vrouw. Zij knikt me minzaam toe en ik maak een foto van haar. Dit kleine moment uit haar leven zal ik verder met me mee dragen. Zij zal mij morgen al weer vergeten zijn…

Written by admin in: 8.32 Meeting Toscane 2003 |

Geen reacties »

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL

Leave a comment

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.

Powered by WordPress | LanciaThema.nl Theme | Theme based on Aeros Theme